अन्नाचे चर्वण करताना त्यात मिसळल्या जाणाऱ्या लाळेमुळे अन्न पचन करण्यामध्ये मदत होत असते, हे सर्वसामान्यानाही माहित आहे. मात्र लाळेमध्ये असलेल्या विकरामुळे ( एन्झाइम्स) रक्तातील ग्लुकोजचे नियंत्रण होत असल्याचे फिलाडेल्फिया (अमेरिका) येथील मोनेल केमिकल सेन्सस केंद्रातील संशोधकांना आढळले आहे.
लाळेमध्ये असलेल्या अमालाईज या विकराची अन्नातून मिळणाऱ्या स्टार्च घटकांच्या विघटनामध्ये महत्त्वाची भुमिका असते. अमालाईज घटकांचे प्रमाण अधिक असलेल्या व्यक्तीच्या रक्तामध्ये कमी ग्लुकोज असल्याचे दिसून आले आहे. अर्थात हे अमालाईज प्रमाण जनुकांच्या साह्याने नियंत्रित केले जात असल्याने प्रत्येक व्यक्तीमध्ये वेगळे असते. याबाबत बोलताना मोनेल संशोधन संस्थेतील संशोधक अबीगाईल मॅन्डेल यानी सांगतिले की, एकाच प्रकारच्या स्टार्चयुक्त अन्नासाठी दोन वेगळ्या व्यक्तीची प्रतिक्रिया ही वेगळी असून असते. ज्यांच्यामध्य अमालाईजचे प्रमाण अधिक असते, ते स्टार्चयुक्त अन्न वेगाने व चांगल्या प्रकारे पचन करू शकतात. त्याचबरोबर रक्तातील ग्लुकोजचे प्रमाण समतोल राखणे त्यांना शक्य होते. याच्या नेमके विरुद्ध हे कमी अमालाईज असलेल्या व्यक्तीच्या बाबत आढळून आले आहे. हे संशोधन द ज्रनल आॅफ न्युट्रिशन या संशोधनपत्रिकेमध्ये प्रकाशित करण्यात आले आहे.
असे असते लाळेतील अमालाइजचे कार्य
मानवी अन्नातील सुमारे 60 टक्के कॅलरी ऊर्जा ही गहू, मका, बटाटे, तांदूळ आणि अन्य धान्यांच्या माध्यमातून मिळणाऱ्या स्टार्चमधून उपलब्ध होते. लाळेमध्ये असलेल्या अमालाईज घटक स्टार्चचे रुपांतर हे साध्या साखरेमध्ये करून रक्तामध्ये शोषण्यास मदत करतात.
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा